In artikel 3 heb je kunnen lezen over de schaduwkant van menselijke invloed via monetair beleid. Centralisatie van macht zet hele bevolkingen in een oneerlijke concurrentiepositie ten opzichte van de machthebbende. In het vierde artikel uit deze serie trekken we de gelijkenissen met een soortgelijke periode in de geschiedenis. Wanneer mensen te comfortabel worden in hun machtsposities wordt hier na verloop van tijd altijd misbruik van gemaakt. Het vertrouwen dat mensen hebben in de hedendaagse instituties brokkelt in rap tempo af.
Volksrevoluties tegen misbruik van macht
Tot zo’n 500 jaar geleden had de katholieke kerk het voor het zeggen in grote delen van Europa. Ze fungeerden als poortwachters van de hemel via de vergeving van menselijke zonden, doorgaans verzorgd door priesters. Door hun monopolie op religieuze diensten hadden ze zichzelf controle over bepaalde delen van het rechtssysteem toegeëigend.
Dit stelde de kerk in staat om hun religieuze monopolie in stand te houden en hun tegenstanders werden op gewelddadige wijze uit de weg geruimd. Jonge mannen werden na verloop van tijd verplicht te betalen voor de zonden van hun overleden vaders en grootvaders. De regels omtrent het huwelijk werden dusdanig gemanipuleerd zodat er zoveel mogelijk aan werd verdiend. En er werden tijdelijke belastingen opgelegd aan leden van de kerk die later permanent bleken te zijn geworden, met name voor de rijke leden.
Door de hoge mate van analfabetisme moest men de kerk vertrouwen en geloof hebben dat de priesters daadwerkelijk het woord van god spraken. Wie dit in twijfel trok, of zich niet hield aan de regels kreeg zware en vooral onterechte straffen opgelegd.
Ondertussen was bij een steeds groter gedeelte van de bevolking bekend dat de religieuze leiders zelf in de verste verte fatsoenlijk gedrag vertoonden. De reputatie van de kerk stond centraal in verhalen over corruptie, orgies, kindermisbruik en er was zelfs sprake van het schaamteloos heilig verklaren van buitenechtelijke kinderen van de paus.
De drukpers werd uitgevonden rond het jaar 1445. Vóór de uitvinding van de drukpers koste het een gemiddeld jaarloon om een boek te produceren. Maar deze nieuwe techniek maakte het mogelijk om op grote schaal boeken te produceren. De prijs van een boek daalde hierdoor tot de prijs van een kip. Boeken werden ineens beschikbaar voor een significant gedeelte van de bevolking. Meer mensen leerden lezen en informatie verspreidde niet alleen sneller, mensen konden ook controleren wat er stond geschreven. Veel mensen kregen door dat er in de bijbel andere informatie stond dan sommige priesters hen jarenlang hadden verteld. Men had de priesters niet nodig als tussenpartij om in contact te komen met God en er werden pamfletten verspreid met satire over de paus. Dit was niet goed voor het vertrouwen in de kerk, men nam hen minder serieus en de kerkelijke macht stond onder steeds verder toenemende druk.
Een ontevreden en door het beleid van de kerk onderdrukte bevolking, werd gesterkt met informatie door de uitvinding van de drukpers. De kerk greep onder andere naar geweld in een poging om de macht te behouden maar bleek later niet opgewassen tegen de ontevreden en een met informatie bewapende bevolking. Dit leidde tot de protestantse reformatie en de welbekende scheiding tussen kerk en de rechtsstaat.
De geboorte van centrale banken en fiat geld
In 1609 werd in Nederland de Amsterdamse Wisselbank (AWB) opgericht door de nieuwe economische klasse, de koopmannen. De AWB was de eerste bank waar internationaal gerespecteerd briefgeld werd uitgegeven dat gelijk stond aan de waarde van de florijn. De bank werd bestuurd onder een streng regime van regels door een groep koopmannen met een hoog moraal besef. Dit was de voorloper van De Nederlandse Bank, wat uiteindelijk de eerste centrale bank ter wereld werd.
Ook de Nederlandse republiek werd in deze tijd bestuurd door ervaren koopmannen, in tegenstelling tot de beroepspolitici die vandaag de dag de dienst uitmaken. Nederlandse bedrijven hadden een internationale handelsgeest. Zo was de Vereenigde Oost-Indische Compagnie (V.O.C.) het eerste bedrijf dat extern kapitaal aantrok door de uitgifte van aandelen. De Nederlanders hadden een betrouwbare reputatie en stabiliteit speelde een belangrijke rol in de voorspoed van de republiek.
Handelen via de wisselbank gaf dusdanige voordelen in de internationale handel dat het superieur was aan het gebruik van de normale valuta. Toch duurde het niet lang dat de Nederlandse hoge morele standaard werd gehandhaafd en de AWB overging op het uitgeven van ongedekte leningen aan de Nederlandse overheid. In 1669 had de AWB nog maar slechts 57% van het goud in bewaring dan zou moeten volgens de eigen vastgesteld standaard. Het was de geboorte van ongedekt fiat geld in Nederland en het begin van het einde in van de gouden Nederlandse tijden. Dit was echter een langzaam proces wat pas vele jaren later zichtbaar zou worden in de lokale levensstandaard en stagnerende Nederlandse welvaart.
Geschiedenis rijmt
Tussen 1789 & 1913 kende men in het westen de langste periode van groei in persoonlijke standaard. Voorafgaand aan deze periode vonden zowel de Franse als de Amerikaanse revolutie plaats. Beide hadden gemeen dat ze volgden op een lange periode van onderdrukking door de politieke elite.
De Franse bevolking keerde zich na 2 eeuwen op een gewelddadige manier tegen de monarchie. Amerika nam deel aan de beweging waarin opstandige koloniën zich onafhankelijk verklaarden van de Britse kroon. De Verenigde Staten van Amerika werden uitgeroepen en na deze periode van onderdrukking door middel van onder andere belastingen brak er een periode aan van individuele vrijheid.
Nu ongeveer 250 jaar na deze liberale revoluties zien we wederom tekenen van verval in onze samenleving die eerder in de geschiedenis het einde inluidden van een wereldmacht:
verval van moraal;
devaluatie van de munteenheid via inflatie;
politieke corruptie;
nationale onrust;
internationaal conflict;
exorbitante belastingdruk;
inefficiëntie bij steeds grotere overheden als gevolg van centralisatie.
De ontwikkeling van de dollar
Aangezien de dollar de wereld reservevaluta is, is het logisch dat beslissingen omtrent de dollar invloed hebben op een groot gedeelte van de wereld. In 1913 werd in de Verenigde Staten (VS) de Federal Reserve (FED) opgericht als een mix tussen de 12 centrale banken, publieke en private “karakteristieken”. De FED legt verantwoording af aan de regering, maar heeft officieel geen goedkeuring nodig van de overheid voor het monetaire beleid. De FED heeft dus als een kleine groep, waaronder private eigenaren, beslissingsbevoegdheid over het monetaire beleid van de dollar. En hiermee dus invloed op de tijd en geld niet alleen van Amerikaanse burgers, maar van iedere entiteit ter wereld in het bezit van dollars.
De belofte was om verantwoordelijk om te gaan met deze privileges, zoals jarenlang in Nederland het geval was geweest. De dollar was namelijk gekoppeld aan de prijs van goud, zoals ook de florijn in Nederland in 1609.
Het duurde slechts 3 jaar voor de beloftes werden gebroken en de FED geld printte om WO I te financieren. In 1920 werd nogmaals geld geprint wat leidde tot de beroemde grote depressie. De FED legde echter de schuld neer bij de goudstandaard en hierop volgde in 1933 executie order 6102. Privébezit van goud werd hierdoor verboden in Amerika. (zoals al eerder besproken in artikel 2 over “De tekortkomingen van goud en zilver”)
In 1944 kwamen 44 landen een nieuw monetair systeem overeen: Bretton Woods. Hiermee werd het Internationaal Monetair Fonds (IMF) opgericht, om de wisselkoersen te monitoren en geld te lenen aan landen met financiële tekorten. Onder dit systeem was de dollar de wereld reservevaluta en bij de aangesloten centrale banken in te wisselen voor de afgesproken prijs aan goud. Veel landen stuurden hun goud naar de VS zodat er reserves aangehouden konden worden voor de uitgegeven dollars. De VS ontving dus fysiek hard geld en gaf er papieren briefjes voor terug. Één van de pluspunten voor de andere landen was dat ze de voordelen kregen van het gebruik van de dollar, zonder last te hebben van de beperkingen van goud. Briefgeld is namelijk makkelijker te verdelen en verhandelen en bij een goede reputatie ook zeer vertrouwd zoals we zagen bij de AWB in Nederland.
De daaropvolgende jaren voelde de VS zich vrij comfortabel in hun nieuwe positie en werd naast de binnenlandse politieke agenda onder andere ook een dure oorlog in Vietnam gefinancierd. Er was hierna niet voldoende goud in kas om de uitgegeven dollars mee te ondersteunen. De Amerikaanse overheid was hierdoor niet meer in staat te voldoen aan zijn verplichtingen en was in principe failliet. In 1971 maakte President Nixon daarom een einde aan de goudstandaard en Bretton Woods.
De dollar werd nu niet meer ondersteund door goud, maar door het vertrouwen in de overheid en het militaire-industrieel complex. De geldprinter kon worden aangezet om de uitstaande schulden af te kopen en de hoeveelheid dollars in omloop lag niet meer aan restricties van de hoeveelheid goud in reserve. Andere landen volgden snel en koppelden hun valuta’s los van edelmetalen. Dit was het desastreuze begin van het fiat experiment. Het startschot voor ongelimiteerde inflatie, torenhoge staatsschulden en een verschuiving van rijkdom van de armen in de samenleving naar de Cantillonairs.
De afgelopen 52 jaar draait de wereld op een fiat experiment in een systeem van krediet, waar voorheen edelmetalen altijd de standaard waren.
De meeste mensen weten niet beter dan dat het altijd zo was. Men overziet de consequenties niet van overheden zonder individuele verantwoordelijkheid en ongelimiteerde macht over het monetaire beleid. Overheden wereldwijd hebben steeds verder oplopende staatsschulden en kunnen politieke beslissingen maken waarvan de gehele bevolking verplicht de consequenties draagt. Zowel maatschappelijk als financieel.
De grip van de dollar
De VS is sinds WO II betrokken bij 19 oorlogen en geschat wordt dat dit zo’n 12 tot 30 miljoen mensen het leven heeft gekost. Op het moment van schrijven is de VS de grootste geldschieter aan Oekraïne en is het nauwgezet betrokken bij de spanningen tussen Taiwan en China. Tijdens de eerste 9 maanden van het conflict in Oekraïne heeft de VS maar liefst 50 miljard dollar uitgegeven. Dit is evenveel als dat er per jaar aan de bezetting van Afghanistan werd gespendeerd.
Niemand heeft hier een directe stem op kunnen uitbrengen, maar iedereen in het bezit van dollars draagt de financiële consequenties van dit beleid.
Met fiat is het de eerste keer in de geschiedenis dat er geen kosten meer zijn voor de creatie van geld. Dit zorgt voor enge scenario’s waarin het ALTIJD loont om DE macht te hebben. Je kunt jezelf namelijk altijd weer de kosten van de machtsovername terugbetalen, en meer.
Waar machthebbers vroeger geld moesten mijnen, verdienen, lenen of zelfs stelen, zet de VS simpelweg de printer aan voor het financieren van de politieke agenda. De kosten voor de creatie van geld zijn hierdoor gereduceerd naar één druk op de knop. In dit proces wordt de waarde van iedere dollar in omloop gedevalueerd. Dit geldt niet alleen voor dollars die zich in Amerika bevinden, maar voor iedereen in het bezit van dollars wereldwijd. Je kunt stellen dat de regering van de VS zichzelf verrijkt door het exporteren van inflatie.
Door de centrale controle op het huidige financiële systeem is de VS in staat om sancties op te leggen aan iedereen die niet in de pas loopt. De gelijkenissen met de machtsverhoudingen tussen de katholieke kerken en de bevolking vóór de protestantse reformatie worden hiermee steeds beter zichtbaar. De komende periode zullen meer en meer mensen slachtoffer worden van monetair geweld, tenzij ze uitchecken uit het fiat experiment en kiezen voor een nieuw vrijwillig monetair systeem.
De systematische problemen die ontstaan uit het centraal aansturen van een economie zijn niet op te lossen door meer eenheden van geld te creëren. Hierdoor ontstaat niet ineens meer duurzame waarde door het produceren van goederen en diensten. Er zijn enkel meer eenheden van geld om de totale productiviteit van de samenleving in te meten. Wanneer je een overvloed aan geld creëert, zonder dat hiervoor tijd en energie aan gespendeerd moet worden, ontstaat een tekort aan al het andere.
Pas zodra we schaarste hebben in geld, ontstaat er een overvloed in al het andere. Men wordt dan gedwongen de productiviteit te verhogen door het inzetten van kennis, tijd en energie voor het collectief. Er wordt dus geen waarde gecreëerd en geld verdiend door te Netflixen of scrollen op social media.
Onder een goudstandaard hadden we te maken met een vergroting van de hoeveelheid goud in omloop van zo’n 1,5% tot 2% per jaar. Aangezien de groei van economische waarde aan goederen en diensten elk jaar gemiddeld hoger was, werd het leven op de lange termijn goedkoper. Hierdoor was het financieel gezien interessanter om te sparen en aantrekkelijker om meer waarde te hechten aan onze toekomst.
De afgelopen 60 jaar is de wereldwijde hoeveelheid waarde aan fiat geld in omloop verhoogd met gemiddeld 14% per jaar. Als ons spaargeld een reflectie is van onze tijd en energie in het verleden, dan neemt de waarde van deze tijd en energie wereldwijd gemiddeld met zo’n 14% per jaar af (indien het niet wordt uitgegeven of geherinvesteerd).
Mensen in landen onder een zwak financieel beleid worden echter harder geraakt dan mensen onder een sterke valuta. Desalniettemin, is het voor iedereen steeds moeilijker om te sparen voor een beter leven in de toekomst, waardoor men gedwongen wordt om zich te focussen op de korte termijn.
Sinds de wereld van de goudstandaard af is is het vermogen om te sparen afgenomen en zien we de maatschappelijke standaard afnemen.
Omdat technologische uitvindingen ons leven exponentieel makkelijker maken, valt de monetaire achteruitgang minder goed op.
Deflatoire technologie zorgt voor lagere prijzen zoals bijvoorbeeld een Spotify abonnement de kosten verlaagt van onze muziekcollectie. Ongemerkt worden andere zaken zoals energie en woningen alsmaar duurder. Moraal, kunst, cultuur, de kwaliteit van muziek en de kwaliteit van leven neemt geleidelijk af. Zoals we door de geschiedenis heen hebben gezien, houdt een wereldmacht het gemiddeld zo’n 100 jaar vol. Hierna kwam een nieuwe monetaire gezagvoerder in beeld die het stokje overnam.
Sociale onrust
We zien vandaag de dag weer grootschalige protesten in westerse landen tegen vrijheidsbeperkende maatregelen opgelegd door overheden. De Franse gele hesjes, de Canadese truckers en de Nederlandse boeren zijn het toonbeeld geworden van deze strijd. De strijd die door de politieke elite omwille van machtsbehoud wordt gevoerd tegen het volk.
In Amerika zitten gevangenissen vol met mensen die zijn opgepakt voor het bezit van een paar gram marihuana. Los van dat je jezelf kunt afvragen waarom een overheid een oorlog is gestart tegen een plant, is het merkwaardiger dat het internet vol staat met filmpjes van Hunter Biden.
De losbandige zoon van de Amerikaanse president, die regelmatig rondloopt in het Witte Huis, is zeer duidelijk te zien met drugs, wapens, prostituees en zelfs minderjarige meisjes. De huidige president Joe Biden was in de jaren ´80 nota bene zelf de architect van het huidige antidrugsbeleid. Dat Hunter Biden geen slachtoffer is geworden van het beleid van zijn vader waardoor er momenteel bijna 200.000 mensen opgesloten zitten, is een teken van diepe corruptie binnen de Amerikaanse overheid.
Dat zet je sterk aan het denken waarom de klantenlijst van veroordeelde kinderhandelaren Jeffrey Epstein en Ghislaine Maxwell, niet openbaar zijn gemaakt. Het is onomstotelijk bewezen dat zijn privé eiland door een groot aantal mensen uit politieke en andere invloedrijke kringen is bezocht.
Epstein en Maxwell zijn veroordeeld voor het verhandelen van kinderen, maar in opdracht van wie?
Nu de mensen door internet technologie steeds meer toegang hebben tot informatie, komen de scheuren in het financiële en politieke systeem bovendrijven. Hoe zijn bijvoorbeeld mensen die hun hele leven in de politiek hebben gediend multimiljonair geworden? Ondertussen heeft de Amerikaanse belastingdienst, de IRS, aangekondigd dat er 87.000 bewapende nieuwe medewerkers aan de organisatie worden toegevoegd. Dit is een Champions league stadion vol met nieuwe belastingdienstmedewerkers. Er zijn op deze manier ontzettend veel gelijkenissen met de laatste jaren van onder andere het Romeinse rijk en de katholieke kerk.
De politieke elite moet een steeds groter overheidsapparaat financieren en kiest voor belasting en dwang over het verhogen van productiviteit en creatie van waarde voor de samenleving.
De geur van leugens hangt rondom de hedendaagse politiek.
Neem bijvoorbeeld Barack Obama, voormalig president van de Verenigde Staten en één van de grootste klimaat alarmisten. Obama kocht onlangs een vakantiehuis aan het strand ter waarde van $12 miljoen, terwijl hij overtuigd lijkt te zijn van stijgende zeespiegels. Zulke acties rijmen toch niet met de roep vanuit de politiek om het leven van normale burgers aan banden te leggen met CO2 en vleesconsumptie budgetten? En waarom mogen deze mensen zelf wel allemaal in privéjets vliegen, nota bene op kosten van de samenleving die zij restricties willen opleggen?
In tegenstelling tot vroeger waar politieke of religieuze leiders slechts corrupt waren, worden nu ook nationale educatieprogramma’s door overheden vastgesteld. Het gevaar ligt op de loer dat belangrijke informatie, zoals kennis over hard geld, verloren gaat aan hele generaties.
Wat is er dan mis met de academische wereld?
Voor academisch onderzoek worden subsidies uitgegeven, maar deze worden alleen uitgekeerd indien de onderzoeksresultaten in lijn liggen met de verwachting van de geldverstrekker.
Maar dit zou dan toch worden opgepikt door onafhankelijke media?
De persvrijheid is drastisch ingeperkt toen mensen als Julian Assange (WikiLeaks) en Edward Snowden (ex CIA-medewerker) werden opgejaagd als terroristen. Deze heren zijn aangeklaagd omdat ze illegale corruptie en machtsmisbruik binnen de Amerikaanse overheid openbaar maakten. Net als dat mensen vroeger door de katholieke kerk of de Romeinse machtshebbers werden afgestraft, worden tegenwoordig ook kritische journalisten gestraft.
Leren we daarom niets van de geschiedenis, of zit het deze keer anders?
Het is niet vreemd dat het internet vol staat met memes (satire) over politieke onkunde en corruptie. Om een einde te brengen aan de grootschalige monetaire manipulatie heeft de mensheid een nieuwe technologische revolutie nodig. Een verandering die het individu de veiligheid biedt om zich te beschermen tegen monetair misbruik. Een vrijwillige uitweg uit een monetair systeem wat de Cantillonairs verrijkt en de rest van de samenleving benadeelt.
Een oplossing zou kunnen liggen in de scheiding tussen staat en monetair beleid.
Een opheffing van het monopoly op het creëren van geld en het veranderen van de regels.
De wereld zou baat hebben bij een systeem met universele regels waarin iedere deelnemer gelijk wordt behandeld. Rules without rulers. In artikel 5 gaan we eindelijk kijken naar de oplossing, Bitcoin.
Lees hier artikel 5.
Dank je wel voor het lezen van dit artikel! Mijn artikelen zijn educatief van aard en gebaseerd op verifieerbare bronnen die ik gebruikt heb voor mijn werk. Ik hoop dat ze nuttig zijn en je inspireren te bouwen aan een betere toekomst. Ben je op zoek naar meer informatie lees dan ook mijn andere artikelen. Bezoek mijn dienstenpagina wanneer je persoonlijke hulp wilt omtrent Bitcoin en op mijn partnerspagina vind je exclusieve kortingscodes op Bitcoin producten. Ook kun je hier je eigen Bitcoin toolkit samenstellen! Bekijk de pagina's Bitcoin kopen, hardware wallets, software tools of bekijk de selectie Bitcoin boeken. Ben je klaar met de fiat wereld, dan zoek je hier je nieuwe Bitcoin baan!
Doneer hier een paar Satoshi's als bedankje voor het schrijven van dit artikel! Schrijf je ondertussen in voor mijn nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van nieuws, artikelen en speciale aanbiedingen die ik voor jullie selecteer!